top of page

Veel beloven, weinig geven... is slaapverwekkend

  • Writer: Ina Lodewyckx
    Ina Lodewyckx
  • Nov 23, 2018
  • 2 min read


Wakkere burgers die deze dagen af en toe in kranten of andere media grasduinden, konden er niet naast kijken: Jo Van Deurzen, Eric Van Rompuy en Sonja Claes eisen het recht op hun uittredingsvergoeding op. Ze hebben er recht op, op basis van in 2014 unaniem genomen beslissingen in het parlement. Het is nu eenmaal een gemaakte belofte en daar moet je je aan houden vinden ze in het parlement.


Laten we het eens hebben over dat laatste, die in het parlement gemaakte beloftes, ik ken er nog zo een: 'vanaf 1 september 2008 mag geen enkele rit nog langer duren dan 220 minuten per dag' verklaarden toenmalige ministers van Brempt en Vandenbroucke in het Vlaams parlement. In april 2007 werden 102 ritten die langer duurden geteld. Tien jaar later, een hoop gepalaver en gepuzzel met beleidsmaatregelen verder, zitten meer dan 500 jongeren met een beperking meer dan 220 minuten op de schoolbus. De rit op zich is al een absurde tijdsverspilling voor de betrokkenen, laat staan de omstandigheden waarin ze dit moeten doen: geen eten of drinken, niet naar de wc kunnen gaan.



Samengevat: alle beleidsinspanningen van de afgelopen tien jaar ten spijt, is het aantal kinderen dat meer dan 3,5 uur dagelijks op de bus zit omwille van de schoolplicht en de wijze waarop het bijzonder onderwijs georganiseerd is, gestegen met meer dan 400%. Hoewel beleidsmakers het tegendeel beweren, is het regelen van dit soort busvervoer een eenvoudig en relatief klein samenlevingsprobleem. Als we op basis van ons huidig beleidssysteem en samenlevingsmodel er niet in slagen om zoiets eenvoudigs aan te pakken, wat kunnen we hier dan uit leren?

  • Een hyperloop zou de oplossing kunnen zijn?

  • Onze beleidsmakers zijn niet de meest geschikte personen om schoolvervoer voor een beperkte groep jongeren aan te pakken?

  • De regelgeving in Vlaanderen groeit zelfs de beleidsmakers boven het hoofd?

  • Ons samenlevingsmodel zijn we nodeloos almaar complexer aan het maken en we weten niet eens meer waarom?

  • Regel het vervoer van parlementariërs alsof het om jongeren met een beperking onderweg naar school ging, kunnen ze slapen op de bus...

Comments


  • facebook
  • twitter
  • linkedin

©2016 by mijnbescheidenmening. Proudly created with Wix.com

bottom of page