Het onderwijssysteem is dood, leve het onderwijs

De prachtige bouwwerken van vorige eeuwen zijn niet gebouwd op gestandaardiseerd onderwijs. Noch de literatuur, noch de beeldhouw- of schilderkunst hebben zich in vroegere tijden niet kunnen ontwikkelen zonder het schoolsysteem. Nee, onderwijs is niet persé nodig om iets indrukwekkends te creëren.

Het is handig om bepaalde vaardigheden onder de knie te hebben die het makkelijker maken in een samenleving te functioneren. Welke vaardigheden die zijn, wisselen van samenleving en veranderen over de tijd. De vraag of het huidig onderwijssysteem de plek is om die aan te leren, is de olifant in de kamer. Het is helaas moeilijk om die olifant te benoemen als enkel de mensen die door die olifant opgekweekt zijn en wiens loopbaan eruit bestaat die olifant in het spoor te houden, er iets over te zeggen hebben. Zolang het systeem niet in vraag gesteld mag worden, zal het van een ramp naar een almaar grotere ramp gaan. Er zit nog wel rek op het systeem, maar ooit knapt of erodeert het. In de geschiedenisboeken zal het dan beschreven worden als een systeem dat vooral in de 20ste eeuw bestond en in ons land verplicht was voor jongeren van 6-18 jaar. De lezer (kijker, of luisteraar, afhankelijk hoe dit nieuws de betrokkenen bereikt) zal glimlachen, bulder lachen, fronsen met het voorhoofd of een andere reactie vertonen. Echt? Van 6 tot 18 jaar op een stoel zitten van in de ochtend tot in de avond? De meest kleurrijke fase van het leven tijdens de mooiste tijden van de dag op die wijze doorbrengen? Wat kan je leren op die manier? Hoe kan je je zo zelfs concentreren? Ach ja, dat was ook de tijd waarin iedereen een psychische ziekte, een verslaving of een beperking had. Hadden ze in die tijd echt niet begrepen dat ontevredenheid slechts een signaal voor verandering was? Konden ze met al hun dwangmatig opleggen van wat ze toen 'leren' noemden, zelfs de werking van dat eenvoudig signaal niet bestuderen?

Ontevredenheid is een signaal van het lichaam en de geest voor verandering, zoals honger een vraag naar voeding en moeheid eentje voor rust. Het is een teken dat de situatie waar iemand zich in bevindt, niet goed aanvoelt voor de betrokkene. Jongeren die niet tevreden zijn over het onderwijssysteem zoeken een uitweg, ze stoppen ermee, gaan voor examencommissie, zoeken hun heil in drugs, gaming, sociale media of ander vertier, klagen steen en been,… Als verandering niet lukt omdat de gevangenismuren te hoog zijn, worden ze ongelukkig.

Misschien kunnen onderwijsexperts zich eens buigen over de absurditeit en onaangepastheid van het onderwijssysteem an sich. Of ze dat zullen doen of niet, ooit zal het zoals facebook een verlaten dorp worden, een herinnering aan de 20ste en (hopelijk slechts een deel van) de 21ste eeuw. Het zal nog even duren, maar zoals de kerken, zullen vroeg of laat de scholen leeglopen. Ik ben alvast benieuwd wat ervoor in de plaats zal komen, want mensen zijn nieuwsgierig, ze zullen altijd nieuwe dingen blijven leren, ontdekken, uitzoeken en ontwikkelen.